یا اباصالح المهدی ادرکنی

 يكي از آثار زيان بار گناه بر روح وجان اين است كه دل وگوش و چشم آدمي را حجاب فرا مي گيرد و او را از درك حقايق ناتوان مي سازد امام علي (ع) مي فرمايد: بپرهيز از مستي گناه زيرا همانندمستي شراب است؛ بلكه بالاتر از آن، تا آن جا كه خداوند متعال مي فرمايد: كر و كور گنگ هستند و راه برگشت ندارند. برخي از سالكان طريقت از درون آدميان آگاهند آنان هرگاه به شخصي گناهكار نزديك مي شوند بوي آزار دهنده گناهان فرد آن ها را به شدت ناراحت مي كند امام سجاد(ع) در دعاي خمسه عشر به ما مي آموزد كه جامه گناه و پستي را از تن خود بركنيم و با آب توبه جسم وجان را شستشو دهيم.

منبع: دعا ارمغان آرامش، سيدحسين اسحاقي